Het feit dat de IJslandse premier Grimmson het wetsvoorstel niet ondertekende betekent niet dat IJsland niet aan haar verplichtingen zal voldoen. IJsland heeft zelfs al bepaald dat het de Icesavegelden gaat terugbetalen aan Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Het gedane wetsvoorstel dat Grimmson niet ondertekende had sec te maken met condities van de terugbetaling.
De kern van het probleem ligt aan het feit dat het nationale parlement in augustus instemde met een terugbetaling van 6% van het BNP . Dit werd door de IJslanders aanvaard maar werd door de Nederlanders en de Britten aanvaard.
Hierdoor werd er vorige week overlegd over een vereenvoudigd voorstel die ternauwernood goed werd gekeurd door het IJlandse parlement. Dit is nu door Grimmson verworpen afgelopen dinsdag.
Er zijn nog meer factoren die de negatieve stemming van de IJslanders heeft beïnvloed. De IJslanders stellen dat Nederland en Engeland hun kracht hebben gebruikt om invloed uit te oefenen op het recente verzoek voor IMF en de toetreding tot de EU.
Echter omdat het gros van de IJslanders tegen het lidmaatschap van de EU was en de IMF-leningen eerst niet echt nodig was, hebben IJslanders zich tot heden weinig van de druk aangetrokken.
Het totaal te betalen bedrag, ruim 4 miljard euro (1,5 miljard euro voor Nederland en 2,5 miljard euro voor de Britten) lijkt wellicht niet erg hoog maar er wonen maar 300.000 mensen in IJsland. Dit komt dus neer op gemiddeld 50.000 euro per gezin. Alleen al aan rentebetalingen betekent dit een enorme aanslag op de IJslandse burgers.
Door de crisis behoort IJsland al tot de landen met de hoogste schulden. De economie ligt in puin maar is wel stabiel momenteel. Indien de Icesave-lasten te hoog worden dan kan dit een nationaal faillissement opleveren zo stellen diverse media. In dat geval krijgen de schuldeisers überhaupt niets meer.
Het is daarom in het belang van alle landen om tot een redelijke overeenkomst te komen. Hierdoor zou IJsland in staat gesteld moeten worden om haar economie te kunnen herstellen. Een begrenzing van de betaling tot 6% van het BNP is dan een hele grote stap in de goede richting.
Auteur: Jon Danielsson, The Independent, 6 januari 2010